تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ندای وحی و آدرس nedayevahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 28755
بازدید دیروز : 4473
بازدید هفته : 33937
بازدید ماه : 160641
بازدید کل : 11217492
تعداد مطالب : 16946
تعداد نظرات : 80
تعداد آنلاین : 1


Alternative content


حدیث موضوعیاک مهدویت امام زمان (عج)اک آیه قرآناک
 
 
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : چهار شنبه 6 / 3 / 1399
نظر بدهید

توحید در اطاعت از خداوند (قسمت دوم)

عامل بنیادین اصل شادکامی، به همان توحید برمی‌گردد. اگر زندگی انسان، مبتنی بر توحید شکل بگیرد، بنیان شادکامی تحقق یافته است.

توحید در اطاعت از خداوند (قسمت دوم)

توحید در اطاعت از خداوند (قسمت دوم) در بعد خداشناسی که مبنایی بنیادین است، مهم ترین مبانی آن است که اولا «آفریدگار» همه هستی از جمله انسان و جهان است. لذا به تمام ابعاد وجودی آن‌ها اشراف کامل دارد. ثانیا پروردگار همه هستی است. لذا اختیاردار همه چیز است. از این رو، تقدیر و تدبیر همه چیز از جمله انسان، جهان و حتی شادکامی، به دست او صورت می‌پذیرد. ثالثا «دانا» است و هر آنچه انجام می‌دهد و حکم می‌کند، بر اساس حکمت و مصلحت است. رابعة «عادل» است و هرگز به کسی ظلم نمی‌کند. لذا همه تقدیرهای او عادلانه‌اند. خامسا رحمتگر و مهربان است و نسبت به بندگانش، لطف و عنایت دارد. لذا بیش از استحقاق، به بندگان می‌بخشد و جز به نیکی با آنان رفتار نمی‌کند. همه این‌ها نشان می‌دهد که او تنها منبع شایسته برای تقدیر بهترین‌ها برای بشر است. این، تبیین کننده نقش یگانه و بیبدیل «خداشناسی و توحیدباوری» در شادکامی است.

موضوعات مرتبط: خداشناسی
برچسب‌ها: خداشناسی (توحید)
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : چهار شنبه 6 / 3 / 1399
نظر بدهید

توحید در اطاعت از خداوند (قسمت اول)

اگر قانون گذاری، منحصر به خداست، خواه ناخواه اطاعت از غیر او، در صورتی که فرمانش مخالف فرمان خدا باشد، به معنای شریک قرار دادن برای خدا در قانون گذاری است.

توحید در اطاعت از خداوند (قسمت اول)

توحید در اطاعت از خداوند (قسمت اول) در متون دینی، از دین به عنوان شریعتی آسان و راحت یاد شده است. در برخی متون دینی، مبنای سختگیری، مورد نفی قرار گرفته است. شاید برخی تصور کنند که تکالیف دینی، چیزی جز سختگیری‌های بی دلیل نیست. این تصور نیز موجب بی رغبتی به شریعت می‌گردد. در حالی که چنین تصوری نادرست است. از این رو، بخشی از متون دینی، به معرفی ویژگی‌های دین پرداخته‌اند. این حقیقت، گاه با تعبیر «سمحة» آمده است. خدا، آسانی را برای مردم می پسندد و دشواری و سختی را برایشان ناخوش می‌دارد. این، نمای کلی دین است. در برخی متون دینی، مبنای سختگیری، مورد نفی قرار گرفته است.

موضوعات مرتبط: خداشناسی
برچسب‌ها: خداشناسی (توحید)
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : چهار شنبه 6 / 3 / 1399
نظر بدهید

توحید و نشاط در زندگی

یکی از ارکان شادکامی، رضامندی و دیگری نشاط است. عامل بنیادین شادکامی، سبک زندگی موحدانه است که اساس آن، ایمان به خدا بوده و ره‌آوردش تنظیم زندگی بر اساس آموزه‌های اوست.

توحید و نشاط در زندگی

توحید و نشاط در زندگی بخشی از متون به بیان نقش توحیدباوری و ایمان به خداوند در نشاط  که بعد دوم شادکامی است پرداخته‌اند. این متون، دو گونه اند: برخی به صورت کلی، به معرفی این نقش پرداخته‌اند و برخی به صورت جزئی، نقش این عنصر را در مؤلفه‌های نشاط بیان نموده‌اند. در ادامه، به معرفی این دو دسته از متون می‌پردازیم.

موضوعات مرتبط: خداشناسی
برچسب‌ها: خداشناسی (توحید)
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : چهار شنبه 6 / 3 / 1399
نظر بدهید

چگونه تکیه‌گاهی صحیح انتخاب کنیم؟

نمی‌شود کسی به خداوند توکل کند، ولی راهی برای خروج از مشکلات بر وی نگشاید و امورش را سامان ندهد!

چگونه تکیه‌گاهی صحیح انتخاب کنیم؟

چگونه تکیه‌گاهی صحیح انتخاب کنیم؟ در هر قضا و قدری به خدا توکل می کنم. این بدان جهت است که بر اساس مبانی توحیدی، خداوند، بر همه امور وکیل است. لذا تنها منبعی است که همه امور زندگی را کفایت می‌کند. به همین جهت باید به او توکل نمود. یکی از ویژگی‌های خداوند متعال همین کفایت کنندگی است. خداوند متعال تصریح می‌کند که: «و هر کس بر خدا اعتماد کند، او برای وی بس است. به راستی خدا برای هر چیزی اندازه‌ای مقرر کرده است.» به شهادت پیامبر خدا (صلی اله علیه و اله و سلم)  اگر همه مردم به این آیه عمل می‌کردند، آنان را کفایت می‌کرد.

موضوعات مرتبط: خداشناسی
برچسب‌ها: خداشناسی (توحید)
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : چهار شنبه 6 / 3 / 1399
نظر بدهید

توحید در خالقیت و ربوبیت

توحید در خالقیت بیانگر پیوند خالقیت و مخلوقیت بین خداوند و آفریده‌های اوست؛ به گونه‌ای که آدمی احدی را جز خداوند مبدأ هستی و آفرینش جهان و انسان نشناسد.

توحید در خالقیت و ربوبیت

توحید در خالقیت و ربوبیت موجودات عالم در پیدایش و مرگ خود هیچ گونه اختیاری ندارند. خداوند خود آفریدگار مرگ و زندگی است. انسان ها از میان موجودات عالم برگزیده شده اند تا از فاصله تولد تا مرگ در آزمونهای فراوانی شرکت جویند و در پی یک رقابت سهمگین میان خودشان دریابند کدام یک از حیث اعمال و رفتار شایسته‌ترند. این نیز امتیاز و عرصه تربیتی ویژه ای است که در نظام آفرینش برای انسانها در نظر گرفته شده است. در این صورت، آمادگی انسان برای ورود به مراتب توحید در ربوبیت و الوهیت و دیگر مراتب، همچنین پذیرش و عمل به مقتضای این مراتب بیشتر خواهد شد.

موضوعات مرتبط: خداشناسی
برچسب‌ها: خداشناسی (توحید)
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : چهار شنبه 6 / 3 / 1399
نظر بدهید

رابطه‌ای متقابل معرفت و تربیت

منحصر ساختن ابزار شناخت در حس و عقل، از طرف دیگر، بروز خطاها و نارسایی‌های فراوان در حواس، محسوسات و استدلال‌های عقلانی منشأ و عامل اصلی بسیاری از شکاکیت‌ها در نزد شک گرایان غرب باستان به شمار رفته است.

رابطه‌ای متقابل معرفت و تربیت

رابطه‌ای متقابل معرفت و تربیت نظام و فلسفه تربیتی‌ای که در مقام تفکر، ایمان به خداوند را به منزله مبدأ مستی و آفریدگار جهانیان، سربرگ دفتر خویش ساخته است، در مقام عمل، التزام به قوانین الهی را شعار و ایدئولوژی خود قرار می دهد. چنین نظامی، در غیر این صورت، از مبانی پذیرفته و مواضع اصولی خود دور افتاده است؛ به گونه ای که می توان گفت آنها را بازیچه خویش ساخته است. در درس گذشته، در مقام بازشناسی مبانی هستی شناختی تعلیم و تربیت به رابطه خداوند با جهان و انسان، آن هم بر اساس در اصل «خالقیت» و«ربوبیت» اشاره رفت. اکنون این رابطه به گونه ای دیگر تعریف می شود. در این درس بر آنیم تا ضمن بررسی اجمالی مبانی معرفت شناختی، رابطه انسان با خداوند را بر پایه اصولی چون «معرفت»، «ایمان» و «التزام فکری و عملی به شریعت، ارزش‌ها و احکام الهی» تعریف و تبیین کنیم. تعریف بر پایه اصول یادشده، در واقع انعکاسی است از رابطه خداوند با جهان و انسان بر پایه خالقیت و ربوبیت. در گام نخست، مهم است بدانیم راه تحقق منویات الهی و دستیابی به هدف خداوند از آفرینش و هدایت و تربیت انسان‌ها چیست و چگونه باید آن راه را شناخت. برای طرح این پرسش باید پیشاپیش ثابت شده باشد که اولا، چنین راهی حقیقت دارد؛ و ثانیة، خداوند راهبران و راهنمایانی برای هدایت انسان برگزیده است. با این بیان، اساسأ مفاد مبانی معرفت شناختی به راه و راهنما شناسی باز می گردد، و در نتیجه، مسائلی چون رابطه معرفت با حقیقت، حقیقت معرفت و ابزار و منابع معرفت با توجه به چنین رابطه و بازگشتی تفسیر و تعبیر می شود.

موضوعات مرتبط: خداشناسی
برچسب‌ها: خداشناسی (توحید)
 
 
این وب سایت جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی ، با لا بردن سطح آگاهیهای دینی اعتقادی تربیتی